கவிதைகளோடு என் சுவாசம்!

விடாது கருப்பை வெறும் ஜாதி மற்றும் மதங்களைப் பற்றி மட்டுமே எழுதும் பதிவராகப் பார்த்த தமிழ் உள்ளங்களுக்கு எனது மற்றோர் முகமான கவிஞராக.. கவிதையை நன்கு ஊன்றி ரசிப்பவராக இங்கே நான் வெளிகாட்டி இருக்கிறேன்.

மழைக்குப் பிறகும் மழை
அசையும்
மரங்களில் இருந்து!....

எனக்கு மிகவும் பிடித்த கவிதை. எழுதியவர் தோழர் அய்யப்ப மாதவன். மழை.. மழை என்பது வெறும் சொல் விளையாட்டு அல்ல. தான் பார்த்த ஒரு காட்சியை வித்தியாசமான சிந்தனையுடன் கவிதையாகப் படைத்துள்ளார்.

கேழ்வரகின் நெய்யும் கஞ்சரின் கையும் என்ற தலைப்பில் சிங்கை தமிழ் கிறுக்கன் அவர்கள் எழுதிய சிலேடை வெண்பாவைப் படித்ததும் வாய்விட்டுச் சிரித்தேன்.

எடுக்கத்தான் பார்க்கத்தான் எந்நாளும் காணோம்
வடிக்கத்தான் வைக்கத்தான் வந்தால் - தடுக்கித்தான்
காணாது போனதுபோ கஞ்சரின்கை கேய்வரகின்
தேனான நெய்யென்றே தேடு.

கேழ்வரகில் நெய் எடுப்பது எப்படி நடவாத செயலோ அதேபோல கஞ்சரின் கையில் இருந்து காசு பெயர்வதும் முடியாத செயல். எச்சில் கையால் காகம் ஓட்டாத கஞ்சனின் கையை கேழ்வரகில் இருந்து வடியும் நெய்யோடு ஒப்புமை படுத்தி உள்ளார் நம் கவிஞர்! கேட்பவர் கேனையராக இருப்பின் கேழ்வரகில் நெய் வடியுமாம் என்ற கிராமத்துப் பழமொழியை ஞாபகப் படுத்தும் கவிதை!

மிக நல்ல கவிதைகளுக்கு சொந்தக்காரர் தோழி மாலதி மைத்ரி. இருந்தாலும் அவரின் சில வரிகள் எனக்கு ஏற்புடையது அல்ல. இதோ அவரின் ரோஜாப்பழம் கவிதையில் இருந்து சில வரிகள்.

நீ அழும்போது உன்முகம்
ரோஜாப்பூப் போல இருக்கிறது
அதனாலேயே
உன்னை நான் அடிக்கடி
அழவைத்துப் பார்க்கிறேன்.

அழகை ரசிக்கலாமே தவிர துன்புறுத்தி ரசித்தல் மனித மாண்புக்கு அழகல்ல. அதனாலேயே இதுபோன்ற சில கவிதைகளை பார்த்ததும் உள்ளுக்குள் ஏனோ வெறுப்பு ஏற்படுகிறது எனக்கு.

அடுத்து ஒத்த கருத்துடைய எனது சக நண்பர் ஆதவன் தீட்சண்யா அவர்களின் அடையாளம் என்ற கவிதையில் இருந்து சில வரிகள்..

கடுவெளியின் மரத்தடியில்
தாயின் மார்க்காம்பு ஞாபகத்தில்
விரல் சப்பித் துயிலாரும்
குழந்தை நினைப்பில்..

கொதிக்கும் தாரை சூரிய வெப்பத்தையும் தாங்கிக் கொண்டு கொளுத்தும் வெயிலில் கால் நோக தாயானவள் சாலையில் தார்போட்டுக் கொண்டிருக்க அவளின் சேயானது வெப்பக் காற்றுடன் கூடிய மரநிழலில் தாயின் மார்பில் பால் குடிப்பதாக நினைத்து தன் விரலைச் சூப்பும் காட்சியை எவ்வளவு அழகாக படைத்திருக்கிறார் பாருங்கள்!

சில பெண் எழுத்தாளர்களை என்னால் இன்னும் புரிந்து கொள்ளவே முடியவில்லை. தமக்கிருக்கும் உறுப்புகளின் பெயர் சொல்லி மற்றோருக்கு பறையறிவித்தல்தான் புதுக்கவிதை என்று நினைக்கின்றனர போலும். அதில் முக்கியமானவர்கள் குட்டி ரேவதி, சல்மா.. இன்னும் சிலர். இதோ குட்டி ரேவதியின் எங்கோ கவிதையில் இருந்து சில வரிகள்..

எங்கோ மலையைக் கீறிக்கொண்டு வழியும்
அருவிக்குத் தலைகுனிகிறது கனத்த கானகம்
எங்கோ பூப்போன்றதொரு சிறுமியின் உறுப்பு
நகங்களால் கிள்ளியெடுக்கப்படுகிறது

அதாண்டா இதாண்டா, நாந்தாண்டா போலீஸ், நீதாண்டா ரவுடி என்று பெயர் வைப்பது நமது டைரடக்கர் ராஜசேகரின் பாணி. அதேபாணியில் பாரதியையும கூடச் சேர்த்துக் குழைத்து மக்களுக்கு எழுச்சியூட்டும் கவிதைகளை எழுதுவதில் கவிஞர் காசி.ஆனந்தன் மிகவும் வல்லவர். இதோ அவரின் குமுறி எழடா என்ற கவிதையில் இருந்து சில வரிகள்..

தட்டி எழுக உன் தோளை!
தாவுக போரில்! இத்தாய்மண் சிரிக்கும்
கொட்டி நிறைத்திடு குருதி!
குமுறி எழடா.... விடுதலை பிறக்கும்.

நண்பர் தேவமைந்தனின் கவிதைகளில் உலக யதார்த்தம் பார்த்து இருக்கிறேன். அவரின் எழுத்துக்கள் அத்தனையும் இன்றும் என்னால் விரும்பி வாசிக்கப்படுபவை. இதோ அவரின் அவனைத் தெரியும்தானே என்ற கவிதையில் இருந்து சில வரிகள்..

அழுத்திவைக்கப்பட்டவர்களின்,
ஒடுக்கப்பட்டவர்களின்,
எந்த ஆட்சியிலும்
சுரண்டப்படுபவர்களின் கண்ணீர்
அவன் கன்னங்களில் மட்டுமல்ல,
எழுத்துகளிலும் வழியும்.

தோழர் அழகிய பெரியவனின் கவிதைகள் எப்போதும் கருப்பின் எழுத்துக்கள் போல் காட்டம் அதிகமாக இருக்கும். எதிரில் இருப்பவர் என்ன நினைப்பாரோ என்று கவலைப் படாமல் நறுக்குத் தெரித்தார்போல் கேள்விகளைக் கேட்பதில் வல்லவர். அவர் வார்த்தை வீச்சுக்களை பெரிதும் ரசித்து இருக்கிறேன்.. அவரின் ஒரு கவிதையில் இருந்து சில வரிகள்...

கரற்பூரம் மணக்கும்
கருவறைகளில் மணியாட்டாமல்
குடல்புரட்டும் மலக் கிடங்குகளில்
வந்து நீ..

கவிதை, கவிஞரைப் பற்றி இவ்வளவு பேசும் நீ, என்ன பெரிய கவிதை எழுதி இருக்கிறாய் என்று நீங்கள் கேட்பது எனக்குத் தெரிகிறது.. இதோ எனது சிறு கவிதை ஒன்று...

காலம்
=====
திறந்திருக்கும் ஜன்னலினூடாக
கடந்து செல்கின்றன
சில காலங்கள்
வெற்று மரங்கள் தங்கள்
மொட்டைத் தலையுடன்
ஒய்யாரமாய்
ஊர்வலம் போகும்...

இறந்தகாலம் நினைத்துப்
பார்த்தால் இருக்கும்காலம்
ஓடிப் போகும்..
வருங்காலம் குறித்த கனவுகள்
நிகழ்கால நாற்காலிகளைக்
கொஞ்சம்
அசைத்துப் பார்க்கும்...

அதனால்தான்
இருப்பதை விட்டு பறப்பதற்கு
ஆசைப்படாமல் உள்ளதை
வைத்து நல்லதை காணச்
சொல்கின்றன என்
மனதின் ரணங்கள்...

எனக்கான காலம்
வரும்வரை
வாழ்க்கைப் பெட்டியில்
காத்திருக்கிறேன்
நான்!