வருத்தப்படாதீங்க ப்ளீஸ் !!

வருத்தப்படாத வாலிபர் சங்கத்துக்கு வந்த பின்னூட்டத்திலே பலபேரு தேவையில்லாமல் வருத்தப்பட்டுகிட்டு இருக்கறத நெனச்சு ‘தல’ கைப்பு ரொம்ப கவலைப்பட்டுகிட்டு இருக்குறாரு. எப்படி வருத்தப்படாம இருக்கறதுன்னு ஆலோசனை நடக்குது.

கைப்பூ : இதப்பய புள்ளக எல்லாம் வருத்தப்படாம இருப்பங்கன்னும்னு தான் சங்கத்தை ஆரம்பிச்சா என்னய்யா அல்லாருக்கும் பார்த்தா ஒவ்வொரு கொறை இருக்கும் போல என்ன பண்ணலாம் சொல்லுங்கப்பூ.

சிபி : வருத்தத்தை வருத்தப்பட வைக்க வேண்டும் . வருத்தம் என்னும் விருத்தம் இங்கே தொக்கி நிக்கிறது ஏன் என்ற கோள்வியினை நம்முன் வீருகொண்டு எழுப்பி கெக்கலிட்டு பார்க்கிரது.

கைப்பூ : ஐயா ஐயா சிபி கொஞ்சம் புரியமாதிரி சொல்லுப்பூ. என்னடா சிபி சொல்றது கூட புரிய மாட்டீங்குடேன்னு அவனவன் அப்புறம் புதுசா வருத்தப்பட ஆரப்பிச்சுடுவாங்க !

தேவு : நிறுத்தச் சொல்லுங்க. அவனை நிறுத்தச்சொல்லு இவனை நிறுத்தச்சொல்லு.

கைப்பூ : தேவு எதையப்பா நிறுத்தச்சொல்றே ??

ஜொள்ளு பாண்டி : நான் வரும்போதே என் வண்டிய நிறுத்திட்டு தானே வந்தேன் !

தேவு : நிறுத்தனும். எல்லாரும் வருத்தப் படுறதை நிறுத்தனும் !! ஏன் எப்படி எதுக்குன்னு யாரும் எதுவும் கேள்வி கேட்காம வருத்தப்படுரதை நிறுத்தனும் !!!

பொன்ஸ் : என்ன இப்படி பேசறீங்க? எப்படி நிறுத்தது?? வருத்தப்படாத இருக்கனும்னா எப்படி வருத்தப்படரதுன்னு தெரிஞ்சாத்தானே வருத்தப்படாம இருக்க முடியும் என்ன நான் சொல்றது ??

ஜொள்ளுபாண்டி : ஐயா எல்லாரும் என்னமோ சொல்றீங்களே ‘தல’ என்னான்னு கொஞ்சம் வெளக்கமா சொல்லுங்கய்யா !!!

கைப்பூ : ஏ வெளங்காத பயலே. நானே என்னடா சொல்றாங்க இவங்கன்னு மண்டையப் பிச்சிகிட்டு இருக்கேன் என்கிட்ட போயி வெளக்குன்னு கேட்டுகிட்டு.

விவசாயி : வருத்தம் அப்படீங்கறது வயக்காடுல சாகுபடி செய்யிறப்போ இடையிலே வளர்ற ‘களை’ மாதிரி. அதைய முற்றிலும் களைய முடியாட்டியும் அப்பப்போ களைய முடியும் அப்ப்டீங்கறதைத்தான் நம்ம விவசாய விஞ்ஞானி விஸ்வனாதனும் சொல்லியிருக்காறு. அப்படியே வயக்காட்டிலே ‘ வரப்பு’ ஓரமா ஒக்காந்து யோசிச்சா நல்லா தீர்வு கெடைக்கும் !

பொன்ஸ் : வாவ் !! சரியாகச்சொன்னீர்கள் விவசாயி.. இதையேதான் காளமேகப்புலவரும் சொல்லியிருக்காருன்னு நேத்துதான் படிச்சேன் !

ஜொள்ளு பாண்டி : என்னாச்சு எல்லாருக்கும் . குடுகுடுப்பை காரன் மாதிரி ஆளாளுக்கு என்னமோ புரியாத பாசையிலே சொல்லிகிட்டு இருக்காங்களே !’ இனிமே சங்க மீட்டிங்குக்கே ட்ரான்ஸிலேட்டர் வச்சிக்கனும் போல !

கைப்பூ : யப்பா கண்ணுகளா யாராச்சும் புரியரமாதிரி பேசுங்களேப்பா. உங்க பேச்சைக் கேட்கிறப்போ கண்ணை கட்டிகிட்டு வருதே !

பொன்ஸ் : ஐயோ தல இவ்ளோ நேரமா உயிரைக்கொடுத்து பேசிக்கிட்டு இருக்கேன் புரியலையா ?? ஐயகோ. இப்போதே ஒரு மன்னிப்பு அறிக்கை விடிறேன்.

கைப்பூ : ஆத்தா பொன்ஸு கொஞ்சம் நில்லும்மா ! நான் என்னாத்த சொல்லிபிட்டேன்னு இப்படி அறிக்கை விடுறேன்னு சொல்லுதே ?

பொன்ஸ் : யாரையும் அலட்சியம் செய்வது என் லட்சியமல்ல ! அலட்சியம் என்ற லட்சியம் கொண்டவருக்கு அதைக்கொள்ளாமல் இருக்கதானே நான் பாடுபட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன் ??

தேவு : வருத்தப்படாத சங்கத்திலிருந்து ஒப்பாரிச்சத்தம் வருவது அழகல்ல ! எங்கெல்ல்லாம் வருத்தமின்மை கண்ணகி சிலைபோல் களையப்பட்டு கொடும் கூற்றாம் ‘கவலை’ முன் வீழ்ந்து கிடக்கிறதோ அங்கெல்லாம் வருத்தப்பாடாதலை மீட்டு மீண்டும் நிறுவவேண்டிய கடமையைத்தான் செய்ய வேண்டுமெயொழியா ஏன் வீழ்ந்ததென வீண் வாதம் விளக்கம் தேவையில்லை !!

பொன்ஸ் : ஆஹா எப்படி முடியும்? வருத்தம் கொள்ளல் பாவமில்லை. வருந்தா மருந்தொன்று உண்டென்று சொன்னால் அது மருந்தல்ல அகழ்தெடுத்த அமிர்தம்.

சிபி : அதைத்தானே பொன்ஸ் நாம் கடைந்து கடைந்து சங்கம் வரும் தங்கங்களுக்கு கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறோம்.

ஜொள்ளுபாண்டி : என்னய்யா ஆச்சு எல்லாருக்கும் ? ஏதோ சங்ககாலப் படம் பார்த்த மாதிரி பேசிக்கிட்டு இருக்கீயளே !!

கைப்பூ : எலே பாண்டி. எனக்கு அப்படியே கண்ணை கட்டிகிட்டு வருது. கொஞ்சம் கைத்தாங்கலா கூட்டிகிட்டு போறியா ??

தேவு : என்னாச்சு ‘தல’ சோமபானம் சுராபானம்னு எதாச்சும் உள்ள போச்சா ?

கைப்பூ : பானமாவது? பனங்காயாவது ? வருத்தப்படாம இருக்கரது எப்படீன்னுதனே கேட்டேன். இப்படி போட்டு பொளந்து கட்டீட்டீயளே ! ஒன்னூமே புரியலையே ? எவ்ளோ நேரந்தான் புரியரமாதிரியே நான் நடிக்கிறது ??