என் முதல் ராத்திரி அனுபவம்...!

என் முதல் ராத்திரி அனுபவத்தை இப்போது உங்களுடன் வலைப்பதிவிலேயே முதன்முறையாக பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.



எனக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை. மூளைகூட சரிவர செயல்பட மறுத்தது. என் எண்ணம், மூளை, செயல் எல்லாம் என் கட்டுப்பாட்டில் சுத்தமாக இல்லை! 6.6.19**- அன்றுதான் நான் இந்த பூமியில் ஜனித்த நாள்... அம்மாவை ஆஸ்பத்திரியில் சேர்த்தபின் நான் கொஞ்சம் லேட்டாக 1 மணி நேரம் கழித்து பிறந்தேன்... என்னையும் சேர்த்து அந்த ஆஸ்பத்ரியில் 5 குழந்தைகள் பிறந்தோம் அன்று..! அவர்கள் எல்லாம் எனக்கு முன்னாடியே பிறந்து விட்டிருந்தனர். நான் பிறந்தது பெரிய தனியார் மருத்துவமனை எல்லாம் இல்லை.. அரசாங்க இலவச மருத்துவமனை... இரு மருத்துவர், 5 தாதிகள், ஒரு கோட்டி, இரு துப்புறவாளர்கள் கொண்ட சிறிய மருத்துவமனைதான்.

பூவுலகைத் தரிசித்ததும் நிறைய அழுதேனாம். கண்களில் மட்டும் நீர் வரவே இல்லை என்று பிறகு சொன்னார்கள். தாதிகள் அம்மாவுக்குப் பக்கத்தில் என்னையும் படுக்க வைத்திருந்தனர். அப்பா வந்து ஆஸ்பத்ரியில் அனைவருக்கும் இனிப்பு வழங்கினார். மருத்துவ ஊழியர் சிலருக்கு பணமாக அன்பளிப்பும் வழங்கினார்.

மாலை நேரமாகியது. அம்மாவையும் என்னையும் பார்க்க வந்திருந்த சொந்தங்கள் எல்லாம் ஒருவர்பின் ஒருவராக விடைபெறத் தொடங்கினர். நானும் அம்மாவும் மட்டுமே தனித்து விடப்பட்டோம். அது பொது அறை என்பதால் அடுத்தடுத்த படுக்கைகளில் என் நண்பர்கள் அவரவர் அம்மாவோடு படுத்திருந்தனர்.

அனைவரும் போகும் வரை எனக்கு ஏதும் தெரியவில்லை.. ஆனால் சிறிது நேரத்தில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தொடங்கிய எனது அழுகை பெரியதாக மாறியது.! அம்மாதான் பால் கொடுத்து என்னை அழவிடாமல் தடுத்தார். உண்ட மயக்கத்தில் திருப்தியாக உறங்கிப் போனேன். நள்ளிரவு நடுநிசி... கனவில் பெரியார், அல்லா, ஏசு, சிவன் வந்தனர்.... பயந்து போன நான் 'ஓ' வென்று கத்திக்கொண்டே படுக்கையை 'ஈர'மாக்கி விட்டேன்..!!!

ஈரம் பட்டதால் விழிப்பு வந்த அம்மா என்னைத் துடைத்து படுக்கைத் துணிகளை மாற்றினார்.

-இதுதான் எனது முதல் ராத்திரி அனுபவம்....



பதிவுலகில் ரொம்ப பேர் மொக்கை போடுறாங்க... கருப்பு மட்டும் அந்த ஜோதியில் ஐக்கியம் ஆகாமல் இருந்தால் எப்படி? அதான்.... சாரி சார்... ரொம்ப கோவிச்சுக்காதீங்க.... சும்மா கலாய்ச்சேன்!